Rola autorytetu, a style kierowania

Rola autorytetu, a style kierowania (style przywodztwa)

Niestety przegrana oznacza, że lider niekiedy może utracić zaufanie podwładnych na zawsze. To, co dyskredytuje lidera to: kłamstwo, brak kontroli emocjonalnej, unikanie lub przerzucanie na innych odpowiedzialności, kradzież cudzych pomysłów.

Jednym z testów umiejętności przywódcy jest dokonywanie prawidłowego wyboru w trudnych sytuacjach związanych z ryzykiem. Tym, co tworzy sytuacje, podczas których lider jest sprawdzany przez swoich pracowników, jest ludzka potrzeba wiary i szacunku dla przywódcy, w którego ręce się oddają.

Im trudniejsze czy niebezpieczniejsze są zadania, tym bardziej pracownicy chcą odczuwać pewność, że przywódca jest w stanie podjąć takie wyzwania. Efektywni liderzy, gdy mają okazję sprawdzenia samych siebie, są na to przygotowani lub chociażby chętni do podjęcia takiej konfrontacji. Nie chodzi o to, że bez przerwy szukają możliwości do potwierdzenia swojej wiarygodności, aczkolwiek starają się wykorzystać wszystkie okazje, które się nadarzają.

Tacy liderzy robią odpowiednie rzeczy w odpowiednim czasie, chociaż wykonywane działania są czasem ryzykowne.  Koncentrują oni swe wysiłki na robieniu tego, co jest właściwe, podejmowaniu trudnych wyzwań, rozładowaniu silnych emocji, a także wierzą w siebie i swoje pomysły.

Rola autorytetu - Style kierowania (style przywodztwa)

Budowanie autorytetu opiera się także na byciu dobrym mówcą, który nie boi się wystąpień publicznych. Ludzie lubią osoby, które mówią wszystko otwarcie bez tzw. „owijania w bawełnę”, wypowiadają się nawet o trudnych sytuacjach bez strachu i uczciwie. Cechami skutecznego mówcy będą: otwarcie, brak obaw przed odpowiadaniem na pytania, wiarygodna postawa, a także  wyrażanie troski o pracowników.

Ludzie szanują takich liderów, którzy potrafią przedstawić nawet złe wiadomości w sposób możliwy do zaakceptowania. Kiedy lider unika odpowiedzi na jakieś pytanie czy zarzut lub nie wyraża się jasno, pracownicy zaczynają podejrzewać, że coś przed nimi ukrywa lub że nie przygotował się do dyskusji. W trakcie wypowiedzi należy także pamiętać o spójności komunikatów werbalnych i niewerbalnych.

Skuteczny i wiarygodny lider bierze na siebie odpowiedzialność, nawet jeśli osobiście nie ponosi winy. Przyznając się do błędu i biorąc winę na siebie, zyskuje ogromny szacunek swoich pracowników. Jako przykład może posłużyć opis jednego z wiceprezesów pewnej instytucji finansowej: „Gdy zdarzyło się coś niedobrego, on nie wskazywał palcem winnych, lecz akceptował swą odpowiedzialność i rozwiązywał problem dyplomatycznie, ale skutecznie.

Dzięki temu był bardzo efektywnym liderem. Wszyscy jego podwładni bardzo go szanowali. Ze wszystkich sił starali się wypełniać jego polecenia i pracować jak najlepiej, aby go zadowolić”.

Niestety, większość przełożonych czy liderów nie bierze winy na siebie oraz publicznie wytyka błędy innym. Jednakże w sytuacjach kryzysowych wpływ takiego zachowania ma katastrofalne skutki, grozi wyrobieniem sobie negatywnej opinii oraz zepsuciem współpracy z podwładnymi czy innymi działami firmy.

Kolejnym dowodem wiarygodności lidera jest podejmowanie trudnych wyzwań, pomaganie innym w problematycznych sytuacjach. Zanim jednak lider zajmie się problemem, musi się upewnić, czy na pewno jego działanie może pomóc.

Jeżeli lider bierze na siebie dodatkowe obowiązki, działa dla dobra swojego zespołu, jest to odbierane przez współpracowników, jako działanie przywódcze. Badania wykazują, że ludzie cenią sobie liderów, którzy radzą sobie z nagłymi przypadkami, robią to, co jest konieczne, by rozwiązać problem i nie robią wokół tego zamieszania.

Efektywni liderzy potrafią nie tylko kontrolować swoje emocje, ale także radzą sobie z emocjami innych osób. Pracownicy oczekują od przywódcy, że będzie on panował nad swoim temperamentem, a jednocześnie uchroni ich przed niekontrolowanymi wybuchami innych pracowników. Ludziom imponują liderzy, którzy potrafią wytrzymać silne emocje. Mają wtedy poczucie bezpieczeństwa, a takich liderów postrzegają, jako silnych.

Natomiast, gdy liderzy nie potrafią się kontrolować, są postrzegani, jako niewiarygodni, a nawet niebezpieczni, co zaburza współpracę, a czasami nawet prowadzi do rozpadu zespołu.

Pracownicy oczekują, że ich lider będzie potrafił rozładować napiętą atmosferę w zespole poprzez odpowiednie style kierowania. Czasem jednym z najlepszych sposobów rozładowania atmosfery jest zrobienie przerwy, przerwanie dyskusji, danie czasu na ochłonięcie i przemyślenie sprawy.

Najlepsi zyskali umiejętność skanalizowania energii, płynącej z emocjonalnych wybuchów, by użyć jej w pozytywnym działaniu. Zdają sobie sprawę, że jeżeli dochodzi do konfliktu, to oznacza zaangażowanie i troskę ze strony ludzi. Zdarza się, że konflikty stają się początkiem znaczących zmian.

Szukasz nowości z obszaru HR, szkoleń czy team building'u?
Polub nas i otrzymuj informacje na bieżąco!