Pracoholizm – zmora dzisiejszych czasów?

 

Pracoholizm jest problemem psychicznym polegającym na nieustannym przymusie wykonywania pracy lub też czynności związanych z pracą. Pracoholik również nieustannie myśli o pracy i jest niezwykle rozdrażniony, kiedy możliwość wykonywania przez niego poszczególnych obowiązków jest utrudniona.

Jest to stan uzależnienia od wykonywanej pracy, powodujący zaburzenie równowagi między istotnymi elementami życia codziennego. Z pracoholizmem możemy mieć do czynienia także w sytuacji, gdy życie zawodowe jest źródłem zdecydowanie większej satysfakcji jednostki niż pozostałe aspekty życia ludzkiego np. życie rodzinne, związkowe, czy towarzyskie.

Przyczyny pracoholizmu powiązane są ze strukturą potrzeb psychicznych oraz skłonnością do perfekcjonizmu i zachowań kompulsywnych. Im bardziej ktoś do takich zachowań jest skłonny tym bardziej jest zagrożony pracoholizmem. Istnieją również opinie, iż pracoholizm powiązany jest z cechami osobowości, a narażone na niego są przede wszystkim jednostki o osobowościach neurotycznych, w których występuje rozdźwięk między tym kim się jest, a kim chciałoby się być.

Sytuacja taka generuje liczne lęki i kompleksy, które niwelowane są poprzez poświęcanie się aktywności zawodowej, czy innego rodzaju pracy. Praca w tym przypadku podnosi również poczucie własnej wartości, pewność siebie i poprawia samopoczucie osoby dotkniętej wspomnianą przypadłością.

Ryzyko uzależnienie od pracy rośnie również w sytuacji, kiedy życie rodzinne, związkowe, czy towarzyskie nie zaspokaja wszystkich potrzeb danej jednostki. W takiej sytuacji poszukuje ona możliwości zaspokojenia swoich potrzeb innymi sposobami, gdzie jednym z nich może być właśnie nałogowe poświęcenie się pracy i życiu zawodowemu. Istnieją także teorie, iż niektóre osoby mogą być biologiczne uwarunkowane do popadania w pracoholizm.

Jeszcze inni naukowcy sądzą, iż na przypadłość tą narażone są tylko niektóre osoby, czy klasy społeczne. Przede wszystkim pracownicy biurowi wielkich korporacji, tzw. „białe kołnierzyki” oraz osoby samotne – bez życia rodzinnego, związkowego i z mocno ograniczonym życiem towarzyskim. Według szacunków naukowców problem pracoholizmu dotyczy około 5 % populacji ludzkiej.