Niezależnie od szczebla edukacji, każdy, kto zajmuje się kształceniem innych osób powinien przeczytać tę książkę. Clark w umiejętny sposób zestawia wszystkie wykonane w tym kierunku badania, objaśniając najlepsze praktyki nauczania, wraz z najpopularniejszymi mitami dotyczącymi tego obszaru.
W świecie edukacji, ludzie często wykorzystują reguły i wskazówki, jakie przekazywano im samym. Okazuje się, że może to być duży błąd. Ich obowiązkiem jest poprawianie jakości nauczania, a to niesie za sobą nie tylko przekazywanie wiedzy, ale też stosowanie odpowiednich praktyk szkoleniowych.
Książka podzielona jest na 5 części:
- „Proces uczenia się i elementy kształcenia”
- „Jak opierając się na dowodach wykorzystywać obrazy i tekst?”
- „Zastosowanie przykładów i ćwiczeń oparte na dowodach”
- „Jak wykorzystywać potencjał stylów kształcenia?”
- „Co dalej?”
Każda z wyżej wymienionych sekcji zostaje poddana wnikliwej analizie w 14 mniejszych rozdziałach. Aby je lepiej zrozumieć, autorka wyjaśnia je w oparciu o liczne przykłady i analizę badań. Podkreśla, jak istotną rolę w procesie nauczania stanowi grafika, ćwiczenia oraz informacja zwrotna. Co więcej, bada granice ludzkiej pamięci.
Do każdej z koncepcji dołącza pewne wskazówki, dzięki którym czytający będą mogli efektywnie rozwijać swoje techniki nauczania (np. ćwiczenia odświeżające pamięć). Oprócz tego, zadaje czytelnikowi podsumowujące pytania, równocześnie udzielając na nie prawidłowych odpowiedzi, w razie pewnych wątpliwości.
Po lekturze tej książki wiele osób zrozumiało, jak ważne jest umiejętne wyszukiwanie informacji oraz prowadzenie badań nad rozwojem praktyk szkoleniowych. Okazuje się, że szkolenie może okazać się znacznie bardziej skuteczne, kiedy metody zacznie się opierać na konkretnych dowodach.