Style uczenia się ludzi dorosłych 1/2
W trakcie szkoleń pracujemy nad rozwojem kompetencji osób dorosłych. Ma to ogromne znaczenie dla przygotowania i przebiegu całego procesu uczenia się. Nie jest bowiem tajemnicą, że dorośli uczą się inaczej niż dzieci.
Style uczenia się
RÓŻNICE MIĘDZY NAUCZANIEM DZIECI I DOROSŁYCH1 | |
Dziecko | Dorosły |
Przekonania na temat osoby uczącej się | |
Jest traktowana jako jednostka zależna, podporządkowana woli nauczyciela. Nauczyciel, który ponosi odpowiedzialność za proces uczenia się, ustala cele i metody nauczania. | Jest traktowana jako jednostka kierująca procesem uczenia się, samodzielna. Rola nauczyciela polega |
Doświadczenie osoby uczącej się | |
Wnosi niewielkie doświadczenie do sytuacji uczenia się. Jest zależna od nauczyciela-eksperta. Głównymi metodami nauczania są techniki polegające | Wnosi duże doświadczenie życiowe do procesu uczenia się. Może dzielić się tym doświadczeniem z innymi. Głównymi metodami są: eksperymentowanie, rozwiązywanie problemów, dyskusja, metody bazujące na doświadczeniu uczących się. |
Gotowość do uczenia się | |
Nauczanie podzielone na poszczególne przedmioty. Duża część nauczanych treści zostaje zapomniana, ponieważ nie ma zastosowania w aktualnym działaniu. Standardowe programy nauczania dla danej grupy wiekowej. | Dorośli uczą się tego, co sami uznają za potrzebne. Główną motywacją jest chęć nauczenia się tego, |
Stosunek do nauki | |
Dzieci uczą się tego, czego oczekują od nich dorośli. Chcą zyskać aprobatę rodziców i nauczycieli lub uniknąć popełnienia błędu, dezaprobaty, kary. | Dorośli uczą się, aby rozwinąć potrzebne kompetencje. Szukają okazji do rozwoju i urzeczywistnienia swojego potencjału. Chcą widzieć bezpośrednie zastosowanie nabywanych kompetencji. |
A. Koza, M. Łaguna, Metody prowadzenia szkoleń, czyli niezbędnik trenera, 2009.
Człowiek dorosły, nabywając nowe umiejętności, zawsze przechodzi przez cykl kolejnych stadiów. Proces ten został opisany przez Dawida A. Kolba – i jest znany jako Cykl Kolba.
Style uczenia się wg Dawida A. Kolba
- Nabywanie nowych umiejętności zaczyna się od doświadczenia – nieznane dotąd sytuacje wymuszają rewizję już nabytych umiejętności i poszukiwanie nowych sposobów zachowań, mogących w tej sytuacji pomóc.
- Kolejnym etapem jest obserwacja – powtarzające się podobne sytuacje pozwalają na zaobserwowanie różnych efektów, w zależności od podejmowanych rozwiązań.
- W dalszej kolejności człowiek dokonuje generalizacji – czyli stara się nadać swoim obserwacjom pewien porządek, wiążąc zaobserwowane fakty w zależności.
- Ostatnim etapem jest aktywne eksperymentowanie – czyli próba maksymalizowania swojej efektywności na podstawie zdobytego doświadczenia.
