Przywództwo transakcyjne

Przywództwo transakcyjne to styl przywództwa, w którym kierownictwo polega na nagrodach i karach, aby osiągnąć optymalną wydajność pracy u swoich podwładnych. Ta teoria przywództwa została po raz pierwszy opisana przez socjologa Maxa Webera i zbadana przez Bernarda M. Bassa na początku lat osiemdziesiątych.

W przywództwie transakcyjnym – nazywanym również przywództwem menedżerskim – kierownik koncentruje się na roli nadzoru, organizacji i wydajności grupy. Liderzy, którzy wdrażają ten styl, koncentrują się na konkretnych zadaniach i wykorzystują nagrody i kary do motywowania pracowników.