Zasady postępowania w poszczególnych sferach konfliktu 1/2

Zasady postępowania w poszczególnych sferach konfliktu, konflikt relacji przykłady

Aby minimalizować konflikt danych należy:

1. Zakładać jako normalne, że wiedza stron konfliktu różni się pod wieloma względami, co do:
   • stopnia znajomości faktów dotyczących rozwiązywanego problemu;  
   • sposobów rozumienia, interpretowania i oceniania  poszczególnych faktów i informacji;
   • przywiązywania wagi do poszczególnych faktów i informacji.
2. Zakładać, że to każda strona wie więcej o swojej sytuacji.
3. Upewniać się co do zrozumienia informacji podawanych jednej stronie przez drugą.
4. Upewniać się co do własnego rozumienia informacji pochodzących od drugiej strony poprzez:
   • dopytywanie;
   • zachęcanie do kontynuacji tematu;
   • powtarzanie własnymi słowami informacji pochodzących od drugiej strony z prośbą o skorygowanie w razie niezrozumienia.
5. Ustalić, co jest ważne dla drugiej strony.
6. Przyjąć zasadę nieoceniania drugiej strony na podstawie pochodzących od niej informacji.
7. Zapobiegać tworzeniu się reguł ograniczających otwarte komunikowanie się, na przykład przekonań zniekształcających informacje podawane przez drugą stronę.
8. Tworzyć atmosferę zaufania i otwartości
9. Uzgodnić sposoby i procedury porozumiewania się.
10. Uzgodnić cele i potrzeby, dla których zbiera się informacje.
11. W razie sporów dotyczących konkretnych danych i informacji  odwoływać się do ekspertów lub/ i kryteriów obiektywnych.

Aby minimalizować konflikt wartości należy:

1. Unikać definiowania problemu w kategoriach wartości.
   • Nie przypisywać stronom i ich zachowaniom wartości, których nie zadeklarowały;
   • Starać się nie oceniać negatywnie wartości, które druga strona wydaje się wyznawać, bo możemy się mylić co do nich, nie znamy też stojących za nimi uzasadnień.
2. Nie konfrontować wartości stron poprzez:
   • myślenie w kategoriach porównywania swoich wartości w tymi, jakimi otwarcie lub prawdopodobnie kieruje się druga strona;
   • otwarte wyrażanie osądów wynikających z powyższych porównań.
3. Uznać wartości strony jako równouprawnione:
   • mimo oczywistego przywiązania do własnych wartości zaakceptować fakt, że ludzie są różni i różne są ich sytuacje, determinujące ich wybory;
4. Wobec zarysowania się różnicy wartości
   • poszukiwać wartości wspólnych;
   • starać się wskazywać to, co w sferze wartości łączy obie strony.
5. Poszukiwać wspólnoty na poziomie pragmatycznym
   • związanych na przykład ze zgodnością nadrzędnych celów stron;
   • związanych z celami cząstkowymi procesu pomagania na przykład jego organizacją.
    

Aby minimalizować konflikt relacji należy:

1. Zauważać własne emocje.
2. Zdawać sobie sprawę z przyczyn własnych emocji, w tym tkwiących poza spotkaniem:
   • nie będących reakcjami na zachowania drugiej strony;
   • wynikających z innych sytuacji;
   • wynikających z samopoczucia fizycznego;
   • wynikających z podobieństwa wyglądu czy zachowań przedstawicieli drugiej strony do
   • wcześniej spotkanych osób.
3. Starać się pomniejszać własne negatywne emocje na przykład poprzez
   • własny komfort fizyczny;
   • nieprzypisanie drugiej stronie negatywnych nastawień intencji i wrogości jako skierowanych personalnie do nas samych.
4. Starać się kontrolować ekspresję własnych emocji na przykład poprzez
   • korygowanie zachowań niewerbalnych związanych z przeżywanymi emocjami.
5. Obserwować emocje drugiej strony jako
   • źródło ważnych informacji o jej problemach, nie wynikających jedynie ze spotkania (np.: posiedzenia komisji), ale również z innych okoliczności;
   • skutki naszych zachowań i komunikatów;
   • źródło dodatkowych informacji o odbiorze przez drugą stronę przedstawianych treści, zadawanych pytań, składanych propozycji itp.
6. Pokazywać akceptację i zrozumienie dla emocji drugiej strony i prawo do ich odczuwania
7. Łagodzić napięcie pojawiające się między stronami poprzez
   • unikanie sformułowań zaostrzających konflikt;
   • podkreślanie elementów łączących oraz chęci porozumienia i współpracy.
8. W sporze założyć, że
   • druga strona może mieć rację, a my możemy się mylić;
   • racja może leżeć „po środku” lub po obu stronach, a spór jest pozorny i wynika nieporozumienia.
9. Tworzyć równościowe zasady komunikowania i rozwiązywania problemu.
10. Poprawiać komunikację:
    • komunikować się więcej, zwłaszcza zapewniać drugiej stronie swobodę wypowiedzi;
    • pozwalać drugiej stronie wypowiadać się jak najpełniej i „do końca”;
    • proponować zasady komunikacji i upewniać się, czy odpowiadają one drugiej stronie.
11. Upewniać się co do zrozumienia intencji i wypowiedzi drugiej strony.
12. Dbać o potwierdzenie zrozumienia własnych komunikatów przez drugą stronę, w tym ułatwiać jej wyrażanie wątpliwości, niezrozumienia i braku zgody.