Monitorowanie efektów pracy podwładnych

 

Warto rozróżnić jednak dwa bardzo często mylone na gruncie nauk o zarządzaniu pojęcia – mianowicie kontroling i kontrolowanie.

Ze zjawiskiem kontrolingu mamy do czynienia, kiedy na bieżąco w trakcie wykonywania danego zadania, monitorujemy efekty i postępy naszych podwładnych.

Dzięki czemu w każdym momencie możemy zwrócić uwagę na potrzebę dokonywania zmian kierunku podejmowanych działań. Stosując metodę kontrolingu w każdym momencie mamy wpływ na realizację projektu.

Metoda ta wymaga od kadry zarządzającej dużego zaangażowania, ale równocześnie jest korzystna z perspektywy atmosfery prac i zgrania zespołu. W ten sposób podwładni mają także szanse nauczyć się czego wymaga od nich przełożony i w przyszłości lepiej wykonywać swoje obowiązki, trzymając się przyjętych przez przełożonego standardów.

 

Osobnym pojęciem jest termin kontroli. Zastosowanie tego mechanizmu polega na pozostawieniu zupełnej dowolności podczas wykonywania zadania do momentu wyznaczonego terminu przedstawienia jego efektów. Wówczas dochodzi do szczegółowej oceny pracy i wytknięcia wszystkich niedociągnięć i błędów, wymagających poprawy.

Ta metoda nadzorowania prac podwładnych wymaga mniejszego, bo jednorazowego zaangażowania ze strony menagera w ocenę i opiniowanie efektów pracy.

Pozostawia pracownikom większą dowolność na etapie procesu twórczego. Jednak może być dość destrukcyjna i frustrująca, jeśli okaże się, że końcowy efekt pracy, w która zespól włożył wiele wysiłku wymaga praktycznie całościowej zmiany.

 

Metodę nadzorowania pracy i monitorowania jej efektów należy każdorazowo dobierać zależnie od charakterystyki zespołu oraz złożoności i stopnia skomplikowania zadania.